Op ons bijna vertrouwde plekje, aan het Van Veldekeplein, zat de sfeer er meteen goed in. En daar hadden zeker de weergoden wat mee te maken. In tegenstelling tot onze laatste passage in 2019, waren ze ons dit jaar beter gezind. Toen moesten we om wille van stormachtig weer noodgedwongen uitwijken naar café Cambrinus voor een sfeervolle jam. Soit, het weer zat dus al mee: niet té koud en af en toe een streepje zon.
De Limburgse Lindyhoppers kleedden het plein aan met een vintage caravan als jenevertoog en een dansvloer die goed dienstdeed.
Na een korte soundcheck staken we van wal. Jersey Bounce om erin te komen, dachten wij en dat dachten de dansers ook. We waren vertrokken voor 2 sets met bekende en minder bekende bigbandklassiekers, om af te sluiten met “Hasselt, Hasselt” en bisnummer “Sing, sing, sing” waarin drummer Peter het beste van zichzelf gaf. Als we in een kot gezeten hadden, dan was het vast en zeker te klein geweest!
Enkele reacties van al-dan-niet toevallige passanten: “Hoe gezellig is het hier!?”, “Tof!”, “Echt relaxed!”, “Sjiek gespeeld!”, “Morgen kom ik zeker terug!” en “Een verademing na de het koppenlopen, het ellebogenwerken en de veel-te-luide beats in de binnenstad!”
Wat voor superweekend was dat! Daar doen we het toch voor!?
Schol en tot volgend jaar!